ζεστός καφές, βελονάκι και χαμόγελο....

Και ναι λοιπόν!
Αργώ αλλά κάνω κάτι αναρτήσεις! όλο εκπλήξεις έ?!
Εδώ είμαστε λοιπόν! Η Θεσσαλονίκη είναι γυναίκα.....
Μια γυναίκα με μακριά μαύρα μαλλιά που φοράει τζην και τριγυρνά στην παραλία....που έχει διάφορες αναζητήσεις.....που την πιάνει το συγγραφικό της ταλέντο και δεν αφήνει στιγμή να πάει χαμένη....που η δημιουργικότητά της δε σταματά ποτέ....που το χειροποίητο είναι το χαϊδευτικό της.....
Θεσσαλονικιές και με αστείρευτο ταλέντο και διάθεση, ξεκινήσαμε και φέτος τα μαθήματά μας....Και φέτος δόξα τω Θεώ στάθηκα τυχερή και πάλι και έχω καλό τμήμα....Πολύ καλό μάλιστα θα έλεγα....Η Ελενίτσα, να σκεφτείτε δεν είχε ξαναπιάσει βελονάκι, και ενώ της έδειχνα πώς να κρατά το νήμα για να ελέγχει την ένταση της κλωστής, εκείνη έκανε και αλυσίδα....φούρια φούρια.....να προλάβει.....πριν φύγουμε ήταν έτοιμη για το πρώτο της εργόχειρο....Τα γλυκά μου κορίτσια , δε φαίνονται, όλες γιατί ο χώρος είναι μεγάλος και άβολος και εγώ είμαι πρωταθλήτρια στις φωτογραφίες όπως ξέρετε....., όμως το τραπέζι μας γεμάτο με πλεκτά καλούδια που δείχνουν τη διάθεση να πνίξουμε τα άγχη και την ανία μας σε μια θηλιά που ερωτοτροπεί με ένα βελονάκι ....
Αυτό το έφτιαξε η Ειρήνη στο σημερινό μάθημα.....ένα μικρό πορτοφολάκι για το φούρνο είπε.....

Σας χαιρετώ για την ώρα και σας εύχομαι καλό Νοέμβριο.....και καλή υπομονή με όσα συμβαίνουν γύρω μας.....και όποια αγχώνεται πολύ.....ας πλέξει.....
είναι αγχολυτικό....