ήρθε η Πασχαλιά!

Η σημερινή μου ανάρτηση μυρίζει  υπέροχα!
Μοσχοβολάει πασχαλιά!  
Είναι τα κλαδάκια πασχαλιάς που έκοψα από το εξοχικό μας....Ευλογημένη φύση! Τα σύννεφα ήταν σαν να τράβηξε κάποιος με το χάρακα μια γραμμή και τα έβαλε βαμβακάκια θαρρείς  μπουκιές μπουκιές στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο.... Ανάμεσα στα πιο πυκνά από αυτά , κλεμμένες τρυπούλες κατέβαζαν στη γη δεσμίδες φωτός που γίνονταν όλο και πιο λαμπρές όσο πλησίαζαν το έδαφος.... Ο ήλιος δεν έπαψε να παίζει κρυφτούλι μαζί με τα σύννεφα....Τα δέντρα χόρευαν με το ρυθμό του ασθενικού ανέμου και ψυθίριζαν με μια κρυφή χαρά, ήρθε ! ήρθε η Πασχαλιά ήρθε η άνοιξη, άρχισε το πανηγύρι.... Ο Όλυμπος κρατούσε τη θέση του αυστηρός και αγέρωχος, κρατώντας ακόμη άσπρη την κορφή του...Αμετανόητος κρατά το θυμό του και παγωμένος μένει αγέλαστος μπρος την Ανοιξη που τόλμησε να αργήσει στο ραντεβού της....Όμως τα χελιδονάκια ήρθαν! Τιτιβίζουν απίστευτα γλυκά και σου παίρνουν το μυαλό!
Ω! Τι γλυκό στριφογύρισμα και γλυκοπάρσιμο μυρωδιάς , χρωμάτων και χαράς....Όλα τα λουλούδια τα δέντρα τα φυτά θαρρείς κάνουν διαγωνισμό ποιο θα μυρίσει περισσότερο και σε ζαλίζουν με την μοσχοβολιά τους....Τα ζουζούνια φωνάζουν κι αυτά το τραγούδι τους λες και καλούν το αηδόνι στη θέση του σολίστα ....να πει το δικό του τραγούδι....Τα χρώματα σε απίστευτους συνδυασμούς ανάκατα εδώ κι εκεί κουράζουν τα μάτια μας σε μια αγωνία να αναδείξουμε το νικητή....Τα παιδιά μέσα έξω δεν ξέρουν τι να πρωτοπαίξουν και γελούν χαρούμενα μόνο και μόνο από την αλλαγή στη ζωή τους έστω και για λίγο...
Αντιλαμβάνομαι πως η κουνιστή μου πολυθρόνα ταλαντεύεται εδώ και ώρα και εγώ με ένα χαμόγελο κλείνω το βιβλίο που το κρατώ αλλά δεν το διαβάζω...Πίνω μια γουλιά καφέ και κλείνω τα μάτια ευτυχισμένη και χαρούμενη...δοξάζοντας το Θεό που με αξίωσε να πάρω μια γεύση Παραδείσου ...

Σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να με διαβάσετε.

Ήθελα τόσο να μοιραστώ μαζί σας αυτήν την ομορφιά!