Ξανά μαζί!

Ουφ! Πιάστηκε η καρδιά μου τόσες μέρες με όσα γίνονται ...Και μια βόλτα που έκανα στα γειτονικά μπλοκοσπιτάκια καμιά ανάρτηση ... Δεν είναι κρίμα όμως να στενοχωριόμαστε και η θλίψη να γυρίζει σε μας? ΄Οπως είπε και ο Κ. Βουτσάς μη θλίβεστε αλλά θυμώστε ώστε να εκτονώνεστε. Εγώ είπα να μη θυμώσω ακόμη. Σε πείσμα των καιρών ενεργοποίησα τη δημιουργικότητά μου (εκτός των κοφτών που τελειώνω γιατί αυτά έχουν λιγάκι δουλειά ακόμη) να δω κάτι νέο στα χέρια μου τελειωμένο να μου αλλάξει τη διάθεση.
Είναι λυπηρό να μας μαραζώνουν έτσι κλέβοντας το αξιοπρεπές επίπεδο ζωής που έχει ο καθένας μας κατακτήσει με τα χρόνια, και ακόμη χειρότερο να υπονομεύουν το μέλλον των παιδιών μας. Αλλά εμείς καταγόμαστε από το Λεωνίδα , τον Καραισκάκη, τον Π. Μελά και δεν μας σκιάζει φοβέρα καμιά. Γι΄ αυτό αποφάσισα και έφτιαξα κάτι μικούτσικα τερλικάκια για το βαφτιστήρι της κόρης μου το Θεοφάνη μας. Σας αρέσουν?